ورق های ST52
فولاد به آلیاژی از آهن و کربن گفته می شود که با حضور سایر عناصر آلیاژی دسته بندی های مختلفی به وجود می آید، یکی از این دسته بندی ها فولاد های ساختمانی می باشند که مطابق با استاندارد DIN آلمان با نماد ST شناخته می شوند. همچنین برای نمایش میزان استحکام کششی نهایی فولاد بعد از حروف ST مقدار آن را با عدد نشان داده می شود که بر حسب Kg/mm2 می باشد.
تقسیم بندی فولادهای ساختمانی با توجه به میزان استحکام کششی هر آلیاژ انجام می شود، برخی از این آلیاژها در جدول زیر به همراه درصد عناصر آلیاژ آنها قید شده است.
در استاندارد DIN تقسیم بندی دیگری در این دسته از آلیاژها قید شده است که میزان کیفیت تولید آن را مشخص می کند که از اعداد 1 تا 3 جهت رده بندی کیفیت فولاد استفاده می شود، به عنوان مثال St 52-2 که عدد بزرگتر بیانگر شرایط بهینه فولادسازی و کاهش عناصر مضر است.
در این رده بندی عدد 3 برای بالاترین کیفیت درج میشود که دارای درجه خلوص بالاتر و مناسب برای جوشکاری می باشد. همچنین در برخی موارد در صورتی که از عملیات حراتی نرماله کردن در مراحل تولید آلیاژهای فوق استفاده شود حرف انگلیسی (N) به آن اضافه می گردد. این عملیات برای کاهش میزان عیوب موجود و افزایش کیفیت می باشد، همچنین برای آگاهی از میزان عیوب سطحی و زیر سطحی از تست آلتراسونیک استفاده می شود. این تست عیوبی از جمله: مک و حفره، خلل، ترک های ریز، عیوب انقباضی و… را آشکار می کند.
فولاد های ساختمانی به دلیل وجود درصد کربن کم، مناسب برای شکل دهی و جوشکاری می باشند که همین عمر باعث افزایش میزان استفاده از این آلیاژ ها در صنعت شده است. از ورق های ST52 برای ساخت قطعات صنعتی مختلف، تسمه ها، ریل ها و… استفاده می شود. ورق ST52 در مقایسه با آلیاژ های نظیر ST37 و ST44 در برابر پیچش و خمش توان بیشتری را دارد که علت این خاصیت افزایش میزان عناصر آلیاژی سیلیسم و منگنز در مقایسه با سایز آلیاژها می باشد.
در جدول زیر می توان خواص مکانیکی این آلیاژ را مشاهده نمود. به دلیل تاثیر ضخامت بر میزان استحکام همراه برای مشخص کردن میزان آن از یک بازه عددی استفاده می شود.